KSIĘŻYC. Dobrze jest, gdy wie się…

KSIĘŻYC.  Dobrze jest, gdy wie się…

 

Księżyc czyli syn księcia, albo Luna, czy też Łuna oraz Srebrny Glob, to imiona naszego najbliższego kosmicznego obiektu.

Jak na tak niewielką planetę, jaką jest ziemia, Księżyc to olbrzymi satelita, który w dodatku krąży wyjątkowo blisko niej. Wzajemna grawitacja jest bardzo silna.

Gdyby nie Księżyc, kąt nachylenia osi obrotu Ziemi byłby niestabilny: bieguny czasem stawałyby się gorące, a obszary równikowe - mroźne.

Zawsze obserwujemy tę samą stronę Księżyca, więc wydaje się nam nieruchomy. W rzeczywistości Księżyc obraca się. Jednak ponieważ robi to z dokładnie taką samą prędkością, z którą okrąża Ziemię, widzimy wciąż tę samą część jego powierzchni.

Narodziny Księżyca były huczne. 4,5 mld lat temu w Ziemię trafił obiekt wielkości Marsa. Duża ilość materiału oderwała się wówczas od naszej planety i z wyrzuconych na orbitę okruchów uformował się jej satelita.

Na Księżycu nie ma atmosfery dlatego znajdującym się na nim astronautom trudno było określić, jak daleko jest horyzont. Na Ziemi odległe obiekty wydają się zamglone i maja inny kolor, na Księżycu wszystko wygląda równie ostro, niezależnie od tego, czy jest blisko, czy daleko, a niebo jest cały czas czarne, nawet w ciągu dnia.

Kilka ważnych liczb w życiu Księżyca:

Czas okrążenia Ziemi:    27,3 doby ziemskiej

Długość doby:                 29,5 doby ziemskiej

Średnica:                         3 475 km

Powolutku Księżyc oddala się od nas i wciąż ucieka z prędkością 3,78 cm rocznie. 
Kiedy był młody znajdował się około 25 000 km od Ziemi. Dziś dzieli nas już prawie 400 000 km.

Serdeczne podziękowania dla Pani Hanny Zaborowskiej, która zrobiła dla Was te zdjęcia teleskopem Celestron Nextstar 127 slt.

Źródła:
Łukasz Kaniewski, Fundacja „Przekrój”

Interaktywny Atlas Kosmosu,